Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ενόψει της διαφαινόμενης εκλογικής του ήττας στις προεδρικές εκλογές του 2023, επιχειρεί να οξύνει περαιτέρω την ένταση και να εργαλειοποιήσει το Κυπριακό Ζήτημα προκειμένου να αποκομίσει οφέλη από το εθνικιστικό ακροατήριο της χώρας.
Σε πολλά διεθνή μέσα ενημέρωσης αλλά και στα Κατεχόμενα οργιάζει αυτές τις μέρες η πληροφορία ότι στις 20 του Ιούλη, επέτειο της μαύρης τραγωδίας, ο πρόεδρος της Τουρκίας θα κηρύξει την προσάρτηση των Κατεχομένων στην Τουρκία.
Μια νηφάλια πολιτική ανάλυση θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι ένα τέτοιο σενάριο δεν είναι ιδιαίτερα πιθανό, γιατί θα συναντήσει ισχυρή αντίδραση από τη διεθνή κοινότητα και βέβαια από τους ίδιους τους προοδευτικούς Τουρκοκύπριους.
Ωστόσο με τη δημοτικότητα του Τούρκου προέδρου να βρίσκεται σήμερα στο ναδίρ και τον εθνικιστικό παροξυσμό στην Τουρκία να κυριαρχεί στη δημόσια σφαίρα η κίνηση της προσάρτησης, αδιανόητη μέχρι πριν κάποια χρόνια, δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί εντελώς.
Και αυτό αφού για τον Τούρκο πρόεδρο και τους πολιτικούς του συμμάχους η εκμετάλλευση του Κυπριακού προς ακραίες κατευθύνσεις θα ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά του τουρκικού εθνικισμού με την προσδοκία ότι θα ανατρέψουν τις δημοσκοπήσεις.
Δυστυχώς η πολιτική μας ηγεσία δεν δείχνει προετοιμασμένη για τέτοια σενάρια παρά το γεγονός ότι μετά την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, το ΥΠΕΞ της Τουρκίας δούλευε μεθοδικά για την πιθανή προσάρτηση των Κατεχομένων. Ο διεθνής Τύπος το κατέγραφε. Το δικό μας ΥΠΕΞ δούλευε μεθοδικά, για να φτιάξει προφίλ προεδρικής υποψηφιότητας.
Σήμερα οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι για το μέλλον της πατρίδας μας. Χρειάζεται μεθοδική προσπάθεια και εντατικές διπλωματικές προσπάθειες για να αποτραπεί μια τόσο αρνητική εξέλιξη, η οποία θα μετατρέψει την Πράσινη Γραμμή σε «σκληρό» σύνορο με την Τουρκία.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να εφαρμοσθούν πολιτικές που θα ενισχύσουν τις σχέσεις μας με τους προοδευτικούς Τουρκοκύπριους. Ο αγώνας για επανένωση και ανεξαρτησία της πατρίδας μας είναι κοινός.
