Του Δρ. Στέλιου Γεωργιάδη*
20 Ιουλίου 2021. 47 χρόνια μετά τη βάρβαρη τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Δεν σε αγγίζει τόσο πια, είπα στον εαυτό μου. Έφυγες εσύ, μετανάστευσες στην άλλη άκρη του κόσμου. Έκανες μια καινούρια αρχή. Δεν σε πληγώνουν πλέον τα βάσανα της Κύπρου…
Αφού σε ρώτησαν στο αεροδρόμιο: “Anything to declare?” Και απάντησες: “Nothing to declare”. Και που έψαξαν τη βαλίτσα σου δεν βρήκαν τίποτα…
Ούτε τον πόνο του ξεριζωμού ούτε το μαράζι της προσφυγιάς που κουβαλούσες (δεν ήταν στη λίστα μετανάστευσης αυτά).
20 Ιουλίου 2021 άνοιξα τη βαλίτσα. Όλα εκεί, όπως τα άφησα. Να με κοιτούν με κατανόηση. Να μην με κρίνουν που συνεχίζω τη ζωή μου.
Δεν ξεχνώ. Δεν δραπετεύω. Μένω εδώ.
Ένας στίχος του Καβάφη έχει σφηνωθεί για τα καλά στο μυαλό μου…
«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μη την εξευτελίζεις».
Ο *Δρ. Στέλιος Γεωργιάδης είναι Associate Professor, Psychiatry & Behavioural Neurosciences, Co-founder, Instructor, Child Health Specialization, Bachelor of Health Sciences, Founder, Co-Director, MacART (McMaster Autism Research Team). Είναι από την Αμμόχωστο και το Καϊμακλί. Τώρα διαμένει στον Καναδά.
