Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Πολίτης”
Του Κωνσταντίνου Χριστοφίδη*
Υπηρέτησα στην Εθνική Φρουρά σε δύσκολες εποχές, ακριβώς αμέσως μετά την τραγωδία και την ήττα του 1974. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η αναβάθμιση και ο εκσυγχρονισμός της πρέπει να αποτελεί βασική προτεραιότητα της χώρας. Την ειρήνη δεν την κερδίζεις με αγαθές προθέσεις αλλά με πυγμή, συμμαχίες και έμφαση σε κοινά συμφέροντα. Οι μέρες είναι δύσκολες και η Εθνική Φρουρά έχει να επιτελέσει ένα τεράστιο έργο. Ωστόσο, ο εκσυγχρονισμός της δεν αφορά μόνο την υλική υποδομή, αλλά πολύ περισσότερο την επάρκεια των στελεχών της. Κάτι που αντικατοπτρίζεται ακέραια στην εικόνα της ως κομμάτι του ευρωπαϊκού στρατού που είναι σε εξέλιξη.
Οι πρόσφατες εικόνες με τους ιερείς σε πεδίο βολής της Εθνικής Φρουράς είναι απλώς θλιβερές. Θα ήθελα να ήξερα ποιου ιδέα ήταν να βάλει στη σειρά ρασοφόρους ιερείς να ρίχνουν βολές σε πεδίο της ΕΦ. Αντιλαμβάνονται τους συνειρμούς που δημιουργούν αυτές οι εικόνες σε σκεπτόμενους ανθρώπους; Αντιλαμβάνονται πόση ζημιά κάνουν διεθνώς στη χώρα οι εικόνες αυτές;
Ας δούμε τα πράγματα σε επίπεδο συμβολισμού, καθώς στην πολιτική, η διαχείριση των συμβόλων είναι εξαιρετικά σημαντική. Είμαι βέβαιος ότι η διεθνής κοινή γνώμη θα δυσκολευτεί να αντιληφθεί τις διαφορές ανάμεσα στους ρασοφόρους ορθόδοξους παπάδες και τους ακραίους ισλαμιστές που δρουν στην Raqqa, πρωτεύουσα του ισλαμικού κράτους στα Συριακά εδάφη. Μιλάμε για πανομοιότυπες εικόνες – ιερωμένοι να πυροβολούν όρθιοι ή από πυροβόλα τοποθετημένα σε διπλοκάμπινα. Δυστυχώς, αυτές τις εικόνες θα τις βρούμε σίγουρα μπροστά μας, γιατί αποτελούν το βούτυρο στο ψωμί της τουρκικής προπαγάνδας ενάντια στη χώρα μας.
Για να κατανοήσουν όμως οι αναγνώστες τη λογική αυτών των συνειρμών και πως δημιουργούνται θα ήθελα να πάω τριάντα χρόνια πίσω. Αρχές της δεκαετίας του 90’ εργαζόμουν στο Τορόντο του Καναδά. Εκείνη την εποχή γίνονταν μεγάλες διαδηλώσεις στην Ελλάδα, αλλά και στις κοινότητες της διασποράς, για το θέμα της Μακεδονίας. Θυμάμαι την επομένη μιας μεγάλης διαδήλωσης για το Μακεδονικό στην Θεσσαλονίκη, με προσέλευσης ενός εκατομμυρίου ανθρώπων, και κύριο ομιλητή τον τότε Μητροπολίτη Παντελεήμονα. Το μεγάλο εθνικό Καναδικό κανάλι CBC παρουσίασε μέρος της ομιλίας του Δεσπότη ως πρώτη είδηση και αμέσως μετά η ροή του προγράμματος συνέχισε με μια ετεροχρονισμένη ομιλία του Αγιατολάχ Χομεϊνί, στην Τεχεράνη, με αφορμή κάποιες πολιτικές αλλαγές στο Ιράν. Το Τορόντο είναι 11 ώρες αεροπορικώς από τη Θεσσαλονίκη και 14 ώρες από την Τεχεράνη. Ο απλός κόσμος πολλές φορές δεν έχει ιδέα για τα πραγματικά πολιτικά γεγονότα, ωστόσο αυτό που θυμάται στο τέλος, είναι οι εικόνες. Και οι εικόνες αυτές που πρόβαλε το Καναδικό κανάλι, στα μάτια τους, ήταν πανομοιότυπες. Επομένως, μπορείτε να αντιληφθείτε και τους συνειρμούς στην Καναδική κοινή γνώμη – Δεσποτάδες ίσον Αγιατολάδες.
Θυμάμαι τότε τον Έλληνα πρόξενο και αργότερα πρέσβη και σημαντικό στέλεχος της ελληνικής διπλωματίας, να μου λέει ότι, δυστυχώς χρειάστηκαν τρία λεπτά στην τηλεόραση για να αποδομήσουν την εθνική μας υπόθεση.
Τα πιο πάνω είναι εξαιρετικά σημαντικό να τα αντιλαμβάνονται όσοι είναι εντός του πολιτικού μας συστήματος. Δεν ζούμε στην εποχή των επιχειρημάτων, ούτε στην εποχή του εξευγενισμένου διαλόγου αλλά ζούμε, καλώς ή κακώς, στην εποχή της εικόνας και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Εξακολουθούν να υπάρχουν, βέβαια και κάποια εύλογα ερωτήματα που περιμένουν απάντηση:
Τι υπηρετεί η συγκεκριμένη βολή σε πεδίο της Εθνικής Φρουράς; Ποιο σκεπτικό και ποια στρατηγική υπηρετεί;
Τι έχει να πει ο Υπουργός Άμυνας; Το γνώριζε; Αυτός έδωσε την άδεια; Αν όχι, τώρα που το ξέρει, τι προτίθεται να κάνει;
Τα ίδια ερωτήματα αφορούν και τον αρχηγό της Εθνικής Φρουράς!
Η Κύπρος δεν είναι θεοκρατικό κράτος. Έχει υποχρέωση να διαχωρίσει ξεκάθαρα τις κρατικές από τις θρησκευτικές υποθέσεις. Όσον αφορά τους ιερωμένους, πιστεύω ότι η άμυνα της χώρας δεν αποτελεί δικό τους έργο. Οι λειτουργοί του Θεού πρέπει να έχουν μόνο μία έγνοια: να μιλούν τη γλώσσα της αγάπης και της συμφιλίωσης και να συμβάλλουν στον αγώνα κατά της αδικίας. Κάτι που έκανε υποδειγματικά ο αείμνηστος Ντέσμοντ Τούτου.
Θα κλείσω αυτές τις σκέψεις απαντώντας σε αυτούς που προσπαθούν να μου παραδώσουν μαθήματα πατριωτισμού κάτω από την ανάρτησή μου στο twitter: «Πατριωτισμός στην σύγχρονη εποχή είναι προάγεις και να υπερασπίζεσαι το όνομα και την εικόνα της χώρας σου. Πατριωτισμός είναι να δημιουργείς πρότυπα και πηγές έμπνευσης για τους γύρω σου με το ήθος σου. Να λειτουργείς με το μυαλό και όχι με το αχαλίνωτο συναίσθημα. Πατριωτισμός είναι να ανοίγεις δρόμους για τους νέους ανθρώπους και να τους κάνεις να ζουν στην εποχή τους και όχι στον μεσαίωνα κάποιων».
*Ο Κωνσταντίνος Χριστοφίδης είναι τέως πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου και Γενικός Συντονιστής του «Νέο Κύμα || Volt Cyprus – Η Άλλη Κύπρος»
