Του Δρ. Μάριος Στυλιανού*
Είναι πλέον κοινωνική μάστιγα η μετανάστευση Κυπρίων στο εξωτερικό προς αναζήτηση καλύτερης ζωής με πιο αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και εισοδηματικών παροχών. Είναι εξίσου κοινωνική μάστιγα οι Κύπριοι της διασποράς να θέλουν να επαναπατριστούν και να μην γίνεται αυτό εφικτό είτε λόγω ανεπάρκειας του συστήματος να τους ενσωματώσει είτε λόγω μη αξιοκρατικών επιλογών στις θέσεις εργασίας.
Με λένε Μάριο Στυλιανού, είμαι απόφοιτος διδάκτωρ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Umeå-Σουηδίας με μεταδιδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Örebro-Σουηδία. Είμαι παθών της πιο πάνω κατάστασης. Το κυπριακό σύστημα των γνωριμιών και πελατειακών σχέσεων μού είχε «απαγορεύσει» τον επαναπατρισμό μου, και κατά συνέπεια της οικογένειάς μου, για κάποια χρόνια.
Μέσω του υποψήφιου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Χριστοφίδη γινόμαστε η φωνή των αδικημένων Κυπρίων της Κύπρου, που αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον γι’ αυτούς και τα παιδιά τους στο εξωτερικό. Επίσης η φωνή των Κυπρίων της διασποράς, που είναι επί καθημερινής βάσεως πρεσβευτές της Κύπρου στο εξωτερικό. Η Πολιτεία όμως, και το σύστημα όχι μόνο δεν το αναγνωρίζουν αλλά, αντιθέτως, παρεμποδίζουν την μετεγκατάσταση σε πολλές περιπτώσεις. Συχνά γινόμαστε μάρτυρες απαρέσκειας και αδιαφορίας από την πλευρά του κράτους. Συμπολίτες μας φεύγουν για να διαπρέψουν στο εξωτερικό και παράλληλα κλείνει η πόρτα σε Κυπρίους της διασποράς, ενώ έχουν πάρει εύσημα από ξένα πανεπιστήμια.
Όλοι πριν από κάθε προεκλογική περίοδο ισχυρίζονται ότι κόπτονται για να ληφθούν μέτρα, ώστε να αποθαρρυνθεί η μετανάστευση των Κυπρίων και να ενισχυθούν τα κίνητρα για επαναπατρισμό. Μέχρι στιγμής όμως δεν έχουμε δει από κανέναν να κάνει κάτι ουσιαστικό. Ο Κωνσταντίνος Χριστοφίδης σαν πρόσφυγας και παθών ο οποίος έζησε χρόνια στο εξωτερικό αντιλαμβάνεται πλήρως τη σημαντικότητα της παραμονής των Κυπρίων στη χώρα τους. Ζητάει να τους δοθούν ευκαιρίες για να διαπρέψουν εδώ, αλλά και να επαναπατρισθούν οι Κύπριοι της διασποράς, παρέχοντάς τους κίνητρα. (βλ. πρόταση του Κωνσταντίνου Χριστοφίδη εδώ: https://neokyma.org.cy/policy/kypriaki-diaspora/). Είναι τουλάχιστον ειρωνικό να λες ότι θέλεις να διορθώσεις ένα κοινωνικό θέμα και να μένεις συνάμα άπραγος.
Η αποδοχή της πιο πάνω κατάστασης ως κοινωνικής νόσου που χρήζει άμεσης θεραπείας προς άμβλυνση του προβλήματος είναι το πρώτο στάδιο της λύσης. Τι χρειάζεται; Η εκπόνηση ειδικών προγραμμάτων επαναπατρισμού με παροχή κινήτρων, όπως αφορολόγητο εισόδημα για πέντε χρόνια και προγράμματα ενσωμάτωσης και εγκλιματισμού των παιδιών τους στο δημόσιο σχολείο και στην κοινωνία. Επιπλέον, μία ιδέα θα ήταν η προκήρυξη θέσεων εργασίας για διεκδίκηση μόνο από Κύπριους της διασποράς με αξιολόγηση από εξωτερικούς αμερόληπτους αξιολογητές. Αυτά είναι κάποια μέτρα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αξιοκρατική μεταχείριση ΟΛΩΝ στον αγώνα εξεύρεσης μιας εργασίας έξω από κομματικά και πελατειακά στεγανά.
Γιατί στο κάτω-κάτω της γραφής όλοι είναι παιδιά της Κύπρου.
*Ο Δρ. Μάριος Στυλιανού είναι Κλινικός Μικροβιολόγος, Αναπληρωτής Γενικός Συντονιστής του «Νέο Κύμα || Volt Cyprus – Η Άλλη Κύπρος», Εκπρόσωπος Επιτελείου Κωνσταντίνου Χριστοφίδη, υποψήφιου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και πρώην Πρόεδρος Ελληνο-Σουηδικού Συλλόγου Νόμος Örebro-Sweden.
